ICG UFA 2019

Na een half jaar voorbereiding kwam de trip naar de International Children's Games de laatste weken ineens heel snel dichtbij.
De laatste bijeenkomst bij het Outdoorpark was een teambuildingsavond met eten, waarin al naar voren kwam wat een bijzondere ploeg dit was en kon worden.
Het verzamelen op Schiphol was behoorlijk vroeg, maar iedereen had er reuze zin in. En wat was het een mooie gezicht iedereen in het oranje. De vlucht verliep voorspoedig en met dank aan de humanitaire visa? of toch de oranje trainingsjassen kon er in Moskou via de diplomaten en Russische Staatsburger ingang Rusland worden binnengetreden. Met de bus werden we vanaf het vliegveld richting het Rode plein gebracht. Na een lunch in winkelcentrum Gum werden de eerste foto's en dansjes op het Rode Plein gemaakt. Na de bezichting van de diverse gebouwen werd het hotel opgezocht. 's Avonds bleek er van verdeling in sporten al geen sprake meer te zijn de gehele groep 'chillde' tezamen.

Dag twee was de dag van een nieuw flitsbezoek aan het Rode plein en de vlucht naar UFA. Evenals de vlucht naar Moskou verliep ook deze reis uitstekend, waarnawe in de late avond ons intreden konden doen in het Sanitorium. Al snel kregen de sporters bezoek van de andere sporters, die hier verbleven, voor het ruilen van pinnetjes.

Op woensdag zouden de ICG eindelijk beginnen. Door de technische meeting voor de coaches hebben de judoka's zelf een training gemaakt, in de tussentijd nog interviews afgelegd voor de Russische tv en kranten tot het tijd was voor de weging. De technische meeting was een grote chaos, waarin het wedstrijdsysteem bleek aangepast naar een Braziliaans systeem (één keer verliezen en klaar, tenzij jouw overwinnaar de halve finale haalt) met uiteraard de protesten van alle aanwezigen,
Bij de weging was iedereen was ruim op gewicht, waarna het wachten was op de loting. Timo zou zijn eerste ronde een Israelische judoka treffen, die vorig jaar kampioen werd en dit jaar al diverse European Cups had gejudood. Friso trof zou ook een Israëlische judoka treffen. Max en Kars lootten een beiden Russische jongen.
Na de loting konden de jongens zich met een ieder klaar maken voor de openingsceremonie. Wat een show was dat! alsof het de Olympische Spelen waren. Na heel veel indrukken een korte nabeschouwing tijdens het diner en op naar de wedstrijden.

Kars beet het spits af. In een redelijk gelijkwaardige partij was hij wel veruit de betere judoka, maar kwam hij er net niet door. Helaas liep hij ook nog tegen een waza-ari op en verloor de partij. Timo zijn tactiek tegen de Israëlische jongen werkte net niet. De eerste keer was Timo dichtbij een overname, na mate was de jongen net te snel. Ook Max verloor zijn eerste partij. Zijn tegenstander was extreem handig en werd net als de tegenstander van Timo als uiteindelijke kampioen beschouwd dus een herkansing zou wel goed komen. Friso keerde het tij met een overwinning in de slotseconde van zijn partij.
De tegenstander van Timo bereikte eenvoudig de halve finale, Max zijn tegenstander maakte er in de kwartfinale een potje van doormet een waza-ari voorsprong in de laatste 30 seconde drie shido's te krijgen, waarvan één op 0.10 seconde en de laatste met 0.01 seconde op de klok. Max was dus klaar (deze twee jongens bleken de twee sterksten van het gewicht dus Max had megapech met zijn loting en de partij van de Rus, hij was in dit deelnemersveld zeker een nummer drie). Hij zette zich met wat pijn en moeite over de zware teleurstelling heen om de andere mannen aan te moedigen alsook de tegenstander van Kars. Die maakte het af en toe erg spannend, maar won gelukkig ook tweemaal.
Friso verloor zijn kwartfinale van een zeer sterke judoka uit New Taipei en mocht zich ook opmaken voor de herkansingen.
Kars ging in de herkansingen als een speer. Hij won van judoka's uit Litouwen, Israël en Rusland met mooie ippons en plaatste zich voor de partij om het brons. Timo plaatste zich voor de herkansingsfinale met een overwinning op een Russische jongen en ook Friso plaatste zich bij de top 7. Timo begon de herkansingsfinale heel goed, stond binnen 30 seconde op twee shido's voorsprong, maar een te opportunistische actie werd met een ippon afgestraft. Ook Friso plaatste zich niet voor de kleine finale.
Kars deed zijn uiterste best om het brons binnen te halen, maar deze jongen was een maatje te groot. Na de verwerking van de diverse teleurstellingen werd naar het beachveld vertrokken om hier de beachjongens en meiden aan te moedigen. Het mocht niet baten, we waren getuige van de uitschakeling van beide teams. Nu kwam het aan op aanpassingsvermogen. Klaar met het toernooi, maar nog vier zwemsters in de race dus evengoed redelijk op tijd naar bed en de frustraties van het eigen toernooi op de eigen kamers verwerken.

Op vrijdagochtend werden de zwemsters aangemoedigd. Friso bleef ook voor de finales in de middag en sloot zijn dag af in het zwembad met een record op de 50 meter wisselslag, de overige jongens vertrokken naar de judohal voor een training. Max heeft hier een hele goede training gedraaid en de halve finalisten van de andere kant van zijn poule vliegles gegeven als ook wat jongens uit de klasse van Timo. Timo en Kars deden het wat rustiger aan als herstel, maar hebben toch ook wat potjes gedraaid.  

De zaterdag was de groep opnieuw te vinden in het zwembad. Toen ook de zwemdames klaar waren konden allen eindelijk los. Eerst moesten we echter op 2000 foto's. Iedereen wilde op de foto met die groep in het oranje. Uiteindelijk hebben we zelfs de Oostenrijkse televisie gehaald.
Na heel UFA te hebben geïndoctrineerd met Via Hollandia en "van Links naar Rechts" brachten de judojongens met een rap nog een ode aan de trainers groep. Het werd tijd voor een bedankje aan de groepvrijwilliger Elena en de coaches.
De ICG werden uiteraard afgesloten met een sluitingsceremonie. Na een wandeltocht door de gehele stad met vele toeschouwers langs de straat en diverse woordjes was het tijd voor een eindfeest en het ruilen van t-shirts en trainingsjassen.
Helaas zonder medailles huiswaarts, maar wat hebben we een mooie ervaring gehad, dat gaat meegenomen worden in de verdere (sport)carrières !